گسترش همکاریهای زنجیره امید فرانسه و ایران در مصاحبه با دبیرکل زنجیره امید فرانسه
پای صحبت فرانسواز مونارد هماهنگ کننده ایران و دبیرکل زنجیره امید فرانسه نشستیم تا برایمان از فعالیتهای زنجیره امید فرانسه و تجربیات و خاطراتش از ایران بگوید.تاریخ: 1393/8/21
فرانسواز مونارد که به گفته خودش شاید ابتدا تردیدهایی در مورد همکاری با ایرانیها و یک زن ایرانی داشت، اما پس از ۶ سال امروز عاشقانه کارش را دوست دارد، کار به جایی رسیدهاست که دوستانش را به ایران میآورد تا ایران را به آنها نشان دهد و تلاش کند تصور فرانسویها را در مورد ایران و ایرانیها عوض کند. همکاریهای نزدیک بین موسسه خیریه زنجیره امید ایران با موسسه زنجیره امید فرانسه با حضور فرانسواز مونارد در طول سالهای گذشته توسعه یافتهاست و بسیاری از دستاوردهای موسسه تا امروز بدون حضور او و تلاشهایش برای مشارکت و همکاری موسسه در ایران و فرانسه امکانپذیر نبود.
چند سال هست که در زمینی کارهای داوطلبانه و خیریه فعالیت میکنید؟
۲۰سال است که من در حال فعالیتهای داوطلبانه برای درمان و آموزش کودکان بیبضاعت هستم.
چه چیز باعث شد تا شما در این زمینه فعالیت کنید؟
من مسلمان نیستم کاتولیک هستم، شاید یک احساس مذهبی باشد. من آدم ثروت مندی بودم و احساس میکردم باید به افراد فقیر کمک بکنم.
لطفا در رابطه با زنجیره امید فرانسه کمی بیشتر توضیح دهید. در چه کشورهایی فعالیت میکند؟
زنجیره امید فرانسه توسط پرفسور آلن دلوش، من و ۳ نفر دیگر برای ارائه خدمات درمانی به کودن فقیر سراسر دنیا تشکیل شد. ابتدا کودکان نیازمند از کشورهای فقیر به پاریس اعزام میشدند تا توسط تیم پزشکی موسسه ما درمان شوند، بعدها کم کم اعزام تیمهای پزشکی برای درمان در محل مختلف آغاز شد. این تیمها ضمن درمان کودکان آموزشهای درمانی و پزشکی را در اختیار پزشکان محلی قرار میدهند. در حال حاضر موسسه ضمن اعزام پزشکان حاذق بینالمللی به کشورهای مختلف و فعالیتهای آموزشی پزشکان، در کشورهای مختلفی نیز با ساخت بیمارستانهای مدرن و مجهز حضور دارد. برای مثال در کابل در افغانستان زنجیره امید یک بیمارستان بسیار بزرگ ساختهاست، در کامبوج، موزامبیک و کشورهای دیگر هم زنجیره امید بیمارستانهایی را ساختهاست که اکنون فعال هستند.
چه همکاریهایی با ایران دارید؟
خانم مرعشی با پروفسور مزدا در فرانسه ملاقات داشتند، تصور کنم ایشان یکی از نزدیکان خانم مرعشی را جراحی کردهبودند. پروفسور مزدا، که ملیت ایرانی-فرانسوی دارد، با زنجیره امید فرانسه همکاری میکرد و فعالیتهای این موسسه را برای خانم مرعشی توضیح دادهبود. ایده تشکیل چنین موسسهای همان زمان شکل گرفت. همان زمان خانم مرعشی تصمیم گرفت تا زنجیره امید را در تهران تاسیس بکند. مریم مرعشی جلسهای با ما داشت و از پروفسور دلوش مدیر پیشین و بنیانگزار زنجیره امید فرانسه و اریک شیسون مدیر کنونی موسسه زنجیره امید دعوت کرد تا به ایران بیایند، در این سفر ابتدا یک قرارداد مشترک امضا شد و بعد از طی شدن مراحل قانون موسسه خیریه زنجیره امید در ایران در همکاری نزدیک و الهام گرفته از موسسه زنجیره امید فرانسه تاسیس شد. یک سال بعد بود که کیوان مزدا با من تماس گرفت و گفت فکر کنم تو تنها آدمی در زنجیره امید باشی که بتوانی با مریم مرعشی کار کنی، چون مرعشی خیلی آدم محکمی است و کار کردن با او نیاز به آدم قدرتمندی دارد. از من سوال کرد که آیا موافقی این کار را بکنی؟ من گفتم که باید به ایران بروم، به ایران آمدم و دیدم برای کار با مریم هیچ مشکلی ندارم. در دو سه سال ابتدایی که همکاری ما آغاز شد فقط ماموریتها تیمهای پزشکی بینالمللی به ایران وجود داشت، اما کم کم ماموریتهای پزشکان ایرانی برای دورههای آموزشی به فرانسه هم شروع شد و همچنین در سال اخیر تلاش ما در همکاری برای جمعآوری پول برای پروژههای زنجیره امید، مانند پروژه خانه اطفال زنجیره امید، از منابع بینالمللی هم آغاز شدهاست.
چه احساسی دارید از اینکه برای بچهها کار میکنید؟
غیر قابل توصیف هست. من فرزندی ندارم بنا بر این تمام بچههای سراسر دنیا بچههای من هستند.
یکی از بهترین لحظها؟
خاطره زیاد دارم. شاید وقتی که در کابل اولین عمل باز قلب در بیمارستان زنجیره امید انجام شد. همچنین تاسیس زنجیره امید برای من پر افتخارترین دستآورد است.
چه پیشنهاداتی برای زنجیره امید ایران دارید؟
پیشنهادات زیادی دارم. خانم مرعشی آدم بسیار خوبی هست و با خصوصیات منحصر به فرد خودشون و روحیه قدرتمندی دارد. در فرانسه فکر میکنند که خانمهای ایرانی بسیار خجالتی و منفعلی هستند و پشت حجابشان زندانی هستند و کارهای مهمی انجام نمیدهند، اما اولین بار که خانم مرعشی را دیدم و مشاهده کردم که چگونه با پزشکان بحث میکند و مدیریت میکند، متوجه شدم با آدم صاحب شخصیت، قدرتمند و باثباتی طرف هستم.